ಪತ್ರ ಮತ್ತು ಉತ್ರ

- ಮೋಹನ್ ಮೂರ್ತಿ ಮಾ ಕೆಂ

ಫೆಬ್ರವರಿ ಸಂಚಿಕೆಯಲ್ಲಿ ನಾನು ಬರೆದಿದ್ದ “ನೇಗಿಲ ಯೋಗಿ ಎಂಬ ರೊಮ್ಯಾಂಟಿಕ್ ಕಲ್ಪನೆಯೂ ಮತ್ತು ವಾಸ್ತವದಸವಾಲುಗಳೂ” ಲೇಖನಕ್ಕೆ ಹಲವರು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಫೇಸ್ ಬುಕ್ ನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಹಿರಿಯ ಗೆಳೆಯ ನವೀನ್ ನಾಗರಾಜ್, 

“ಮೋಹನ್ ಈ ಬರಹವನ್ನು ಇನ್ನೂ ಮುಂದುವರಿಸಿ. ನಿಮ್ಮ ಗೆಳೆಯರಲ್ಲಿ ಯಾರಾದರೂ ಕೃಷಿ ವಿಜ್ಞಾನದವರು ಇದ್ದರೆ ಇನ್ನೂ ಹಲವು ವಿಷಯ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ. ನನಗೆ ತಿಳಿದಂತೆ ರೈತರು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಪದ್ಧತಿ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡು, ಮಿಶ್ರ ಬೆಳೆ ಹಾಗು ಕಡಿಮೆ ನೀರಿನ ಅವಲಂಬನೆ ಇರುವ ಬೆಳೆ ಬೆಳೆಯಬೇಕು. ಇಸ್ರೇಲಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಹಾಗು ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಮುನ್ಸೂಚನೆ ತಿಳಿದುಕೊಂಡು ಬೆಳೆ ಬೆಳೆಯುವುದು ಅವಶ್ಯ.” ಎಂದು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿದ್ದಾರೆ. 

ರೈತ ಪರವಾದ ಅವರ ಕಾಳಜಿ ನಿಜಕ್ಕೂ ಮೆಚ್ಚುವಂತದ್ದೇ. ನವೀನ್ ರವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯವು ಬಹುತೇಕ ಮಂದಿಯ ಅಭಿಪ್ರಾಯವೇ ಆಗಿದೆ. ಕಳೆದ ಎಂಟು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ನನ್ನ ತಂದೆ ತಾಯಿ ಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನಾನು ಹತ್ತಿರದಿಂದ ಗಮನಿಸದೇ ಹೋಗಿದ್ದರೆ (ಹಲವು ವರ್ಷ ನಾನೂ ಸಹ weekend ಕೃಷಿಕನಾಗಿದ್ದೆ) ಬಹುಶ: ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯವೂ ಇದೇ ರೀತಿ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. “ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಮುನ್ಸೂಚನೆ ತಿಳಿದುಕೊಂಡು ಬೆಳೆ ಬೆಳೆಯುವುದು ಅವಶ್ಯ” ಅನ್ನುವ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ನಾವು ಹೇಳುವಷ್ಟು ಖಂಡಿತ ಸುಲಭವಲ್ಲ. 

ಕೃಷಿ ಬೆಳೆಗಳ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯೆನ್ನುವುದು ಬಹಳ ಸಂಕೀರ್ಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆ. ಬಹುತೇಕ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಇದರ ಜುಟ್ಟು ದಲ್ಲಾಳಿಗಳು ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳ ಕೈಯಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. ಇವರು ಪರೋಪಜೀವಿಗಳಂತೆ ರೈತ ಮತ್ತು ಗ್ರಾಹಕರ ರಕ್ತ ಹೀರುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಬೆಲೆಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಲಾಭ ಹೊಡೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಇವರ ಮುಖ್ಯ ಕಾಯಕ. ಇಲ್ಲೇ ಸರ್ಕಾರದ ಮಧ್ಯಪ್ರವೇಶ ಅನಿವಾರ್ಯ. ಪ್ರಬಲವಾದ ಕಾನೂನುಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಿ ಅನುಷ್ಟಾನಕ್ಕೆ ತರದೇ ಹೋದರೆ ಇವರನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವುದು ಅಸಾಧ್ಯ. ೧೦೦ ಕೋಟಿಗೂ ಅಧಿಕ ಗ್ರಾಹಕರಿರುವ ವಿಸ್ತಾರವಾದ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ನಮ್ಮ ದೇಶದ್ದು. ಇಲ್ಲಿ ಬಹಳ ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆಯೆಂದರೆ, ಇದುವರೆಗೆ ಬಂದಿರುವ ಯಾವ ಸರ್ಕಾರಗಳೂ ಈ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯನ್ನು ಪ್ರಜ್ಞಾಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಹಲವು ನೀತಿ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ತಂದು  ಕೃಷಿಗೆ ಪೂರಕವಾಗಿ ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ಮತ್ತು ವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ರೂಪಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನೇ ಮಾಡಿಲ್ಲ. ಈ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಹಾಗೆಯೇ ಅಡ್ಡಾದಿಡ್ಡಿ ಬೆಳೆದಿದೆ ಅಷ್ಟೆ. 

ಸರಳ ನಿಯಮಗಳು ಹೇಗೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಬಲ್ಲವು ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ತಮಿಳು ಚಲನಚಿತ್ರಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ತಮಿಳುನಾಡಿನ ಸರ್ಕಾರವು ಜಾರಿಗೆ ತಂದಿರುವ ಒಂದು ನಿಯಮವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಬಹುದು. ತಮಿಳು ಸಿನಿಮಾವೊಂದು ಅಲ್ಲಿನ ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ಸಬ್ಸಿಡಿ ಪಡೆಯಬೇಕಾದರೆ ಅದರ ಹೆಸರು ತಮಿಳಿನಲ್ಲೇ ಇರಬೇಕು. ನೋಡಿ ಎಷ್ಟು ಸರಳ ನಿಯಮ. ಇದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ನಿಮಗೆ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿರುವ ತಮಿಳು ಸಿನಿಮಾಗಳೇ ಕಾಣಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲಾ ತಮಿಳುಮಯ. ರಜನೀಕಾಂತ್ ರ ರೋಬೋಟ್ ತಮಿಳಿನಲ್ಲಿ ಎಂದಿರನ್ ಅನ್ನೋ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ತಮಿಳು ಭಾಷೆಯ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಪೂರಕವಾದ ನಿಯಮ ಇದು.

ನಾನು ನನ್ನ ಹಿಂದಿನ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿರುವಂತೆ  ಕೃಷಿ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲೂ ಸಹ ಇಂತಹ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತರಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯ ಇದೆ. ರಫ್ತು ಆಮದು ನೀತಿಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ವಿದೇಶಾಂಗ ನೀತಿಯವರೆಗೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ನಿಯಮಗಳನ್ನು  ಕೃಷಿಗೆ ಪೂರಕವಾಗಿ ರೂಪಿಸಬೇಕಾದ ತುರ್ತು ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಈ ಭಾರತದ ಒಟ್ಟು ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೇ  ಕೃಷಿಗೆ ಉತ್ತೇಜನ ನೀಡುವಂತಿದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ  ಕೃಷಿಯ ಉದ್ದಾರ ಸಾಧ್ಯ. ಈಗ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಹೇಗಿದೆಯೆಂದರೆ ಲಿನಕ್ಸ್ ಆಪರೇಟಿಂಗ್ ಸಿಸ್ಟಮ್ ನಲ್ಲಿ ವಿಂಡೋಸ್ ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ ಗಳನ್ನು ಬಳಸುವಂತಿದೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೋರಾಟ ಮಾಡಿದರೆ ವಿಂಡೋಸ್ ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ ಗಳನ್ನು ಬಳಸಬಹುದು ಆದರೆ ಅವು ಪದೇ ಪದೇ ತೊಂದರೆ ನೀಡುತ್ತವೆ. ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ ಗಳ ಸಂಪೂರ್ಣ ಪ್ರಯೋಜನ ಪಡೆಯಲು ನಾವು ಲಿನಕ್ಸ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನೇ ಬದಲಾಯಿಸಿ ವಿಂಡೋಸ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದದ್ದು ಅನಿವಾರ್ಯ ಮತ್ತು ಅತ್ಯಗತ್ಯ. ಒಟ್ಟು ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೇ  ಕೃಷಿಗೆ ಪೂರಕವಾಗಿದ್ದಾಗ ಹೊಸ ಹೊಸ ಅವಿಷ್ಕಾರಗಳನ್ನು, ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಗಳನ್ನು  ಕೃಷಿ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ  ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವುದರ ಕಡೆ ಗಮನಹರಿಸಬಹುದು.  ಇಲ್ಲಿ ರೇಷ್ಮೆ ಬೆಳೆಗಾರರಿಗೆ ಸಾಲ ಕೊಟ್ಟು ರೇಷ್ಮೆ ಹುಳು ಸಾಕಾಣಿಕೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಿ ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಚೀನಾದಿಂದ ರೇಷ್ಮೆಯನ್ನು ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ ಏನು ಪ್ರಯೋಜನ ಹೇಳಿ? ಅದಕ್ಕೆ ನಾನು ಹೇಳಿದ್ದು ಯಾವುದೇ ನಿಯಮವನ್ನು ರೂಪಿಸಬೇಕಾದರೂ  ಕೃಷಿಯನ್ನು ಆದ್ಯತೆಯ ಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಬೇಕು. ಭಾರತದಂತಹ  ಕೃಷಿ ಪ್ರಧಾನ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಇದು ಅನಿವಾರ್ಯವಲ್ಲವೇ?