- ಶ್ರೀ"ಖಾರ"
ಗೋವಿನ ಹಾಡು - ಇದು
ನಾವೆಲ್ಲಾ ಚಿಕ್ಕವರಾಗಿರುವಾಗ ಕೇಳಿ ಬೆಳೆದ ಹಾಡು.
ಒಂದು
ಮುಗ್ದ ಹಸು. ಅದು ಕಾಡಲ್ಲಿ ಹುಲಿಯನ್ನು ಎದುರುಗೊಳ್ಳುವುದು. ಹುಲಿ ಅದನ್ನು ಬೇಟೆಯಾಡಲು ಯತ್ನಿಸಿದಾಗ, ಮನೆಯಲ್ಲಿ
ನನ್ನ ಕರು ಇದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಹಾಲು ಉಣಿಸಿ ಬರುವೆ ಎನ್ನಲು ಅದನ್ನು ನಂಬದ ಹುಲಿಗೆ "ಇಲ್ಲ
ನಾನು ಬಂದೆ ಬರುವೆನು, ಆವಾಗ ನನ್ನನ್ನು ತಿನ್ನುವೆಯಂತೆ ಈಗ ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡು ಕರುವಿಗೆ ಹಾಲುಣಿಸಿ ಬರುವೆ" ಎಂದು ಹೇಳಿ ಹೋಗಿ, ಕೊಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ತನ್ನ ಕರುವಿಗೆ ಹಾಲುಣಿಸಿ ಹೊರಡುವಾಗ, ತಾನು ಹೋದರೆ ಸಾಯುವುದು
ಖಚಿತ ಎಂದು ಗೊತ್ತಿದ್ದರೂ, ತನ್ನ
ಮಾತನ್ನ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೊರಡಲು ತಯಾರಾಗುತ್ತಾ, ಅಲ್ಲಿದ್ದ ತನ್ನ
ಸಹವರ್ತಿಗಳಿಗೆ ತನ್ನ ಕರುವಿನ/ಮಗುವಿನ ಯೋಗಕ್ಷೇಮ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ಇತ್ತ
ತನ್ನ ಸಾವು ಖಚಿತ ಎಂದು ಗೊತ್ತಿದ್ದರೂ, ತನ್ನ ನಂಬಿಕೆ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡ
ಪುಣ್ಯಕೋಟಿಯ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯನ್ನು ಕಂಡು ಹುಲಿಯೇ ಶರಣಾಗಿ ತನ್ನ ತಪ್ಪಿನ ಅರಿವಾಗಿ
ಪ್ರಾಣವನ್ನೇ ಬಿಟ್ಟಿತು.ಈ ಕತೆಯ ತಾತ್ಪರ್ಯ ಬದಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ಹಾಡು
ಬದಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಈಗ ನಮ್ಮ ಬುದ್ದಿಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಈ ಹಾಡಿನ ನೀತಿ ಏನು ಎಂದು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಯೋಚಿಸಿದಾಗ ನನಗನ್ನಿಸಿದ್ದು .
ತಾತ್ಪರ್ಯ ೧: ಯಾರು ಏನೇ
ಅಂದರೂ ಈ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ತಾಯಿಗೆ ಸಮನಾದದ್ದು ಯಾವುದೂ ಇಲ್ಲ. ತಾನು ಸಾಯುವಾಗಲೂ ಆಕೆಗೆ
ಬೇಕಿರುವುದು ಮಾತ್ರ ಮಗುವಿನ ಹಾರೈಕೆ. ತಾನು ಸತ್ತು ಹೋದರೆ ಮಗುವನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳೋರು ಯಾರು
ಅನ್ನೋದೇ ಆಕೆಯ ಚಿಂತೆ . ಆಕೆ ಮಗುವಿನಿಂದ ಏನನ್ನೂ ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ. ನಾವು ಅಮ್ಮನೊಂದಿಗೆ
ಮಾತನಾಡಿದರೆ ಆಕೆ ಮೊದಲು ಕೇಳುವುದು ಊಟ ಮಾಡಿದ್ಯಾ? ಏನು ತಿಂದೆ? ನಿದ್ದೆ ಮಾಡು ಚೆನ್ನಾಗಿ.
ಆರೋಗ್ಯ ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋಡ್ಕೋ . ಹೀಗೆ. ಆಕೆ ನಮಗೆ ಜನ್ಮ ಕೊಟ್ಟಿರುವುದು ಒಂದೇ ಸಾಕು, ನಮ್ಮತ್ರ ಏನು ಬೇಕಾದರೂ
ಕೇಳಬಹುದು (ಈಗಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದರೆ ಸಾಕು ಅವರ ಪ್ರತಿ ಫಲಾಪೇಕ್ಷೆ ತುಂಬಾ
ಇರುತ್ತೆ !). ಆದರೆ ಆಕೆಗೆ ನಮ್ಮ ಒಳಿತು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಏನೂ ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ . ಕಲುಷಿತವಾಗದೇ ಇರುವ
ಪ್ರೀತಿ ಅಂದರೆ ಅದು ತಾಯಿ ಪ್ರೀತಿ ಮಾತ್ರ.
ತಾತ್ಪರ್ಯ ೨ : ಬಲಿಷ್ಟವಾದದ್ದು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿದು ಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಅನ್ನೋದು ವಿಜ್ಞಾನ. ನಂಬಿಕೆ -ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ ಅನ್ನೋದು ಅ ಹುಲಿಗಿಂತ ಬಲಿಷ್ಟ ಅನ್ನೋದು ತಾತ್ಪರ್ಯ. ಹುಲಿ ಹಸುವಿಗಿನಿಂತ ಬಲಿಷ್ಟ ಪ್ರಾಣಿ. ಆದರೆ ಹಸುವಿನ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ -ನಿಯತ್ತಿನ ಮುಂದೆ ಹುಲಿಯ ವ್ಯಾಘ್ರತನ-ಕ್ರೂರತನ ಬಲಿಷ್ಟವಾಗಿ ನಿಲ್ಲಲಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲೂ ಹಾಗೆಯೇ ನಮ್ಮ ನಿಯತ್ತು, ಪ್ರೀತಿ, ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ ಅದೇ ನಮ್ಮನ್ನು ಕಾಪಾಡುವುದು.
ತಾತ್ಪರ್ಯ ೩: ಇಲ್ಲಿ
ಹುಲಿಗೆ ತನ್ನ ತಪ್ಪಿನ ಅರಿವಾಯಿತು. ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಎಷ್ಟೋ ಜನಕ್ಕೆ ತಮ್ಮ ತಪ್ಪಿನ ಅರಿವು
ಆಗುತ್ತೆ. ಆದರೆ ಅವರು ಬದಲಾವಣೆಗೆ ಸಿದ್ದರಿಲ್ಲ. ಹಾಗಂತ ಹುಲಿಯ ಹಾಗೆ ಅತ್ಮಹತ್ಯೆ
ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇಲ್ಲ. ಅದರ ಬದಲು ತಮ್ಮ ತಪ್ಪನ್ನು ಅರಿತು ಬದಲಾದರೆ ಸಾಕು.
No comments:
Post a Comment