ಮನಸ್ಸಿದ್ದರೆ ಮಾರ್ಗ

-ಅಕ್ಷಯರಾಮ ಕಾವಿನಮೂಲೆ

"ಛೇ, ಯಾವಾಗಲೂ ಇದೇ ಗೋಳು, ಎಲ್ಲರಲ್ಲೂ 'ದಂಡಪಿಂಡ' ಎಂದು ಬೈಸಿಕೊಂಡಾಯ್ತು. ನನ್ನ ಹಣೆಬರಹವೇ ಇಷ್ಟು!" ಗೊಣಗಿಕೊಂಡು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದ ಸುರೇಶ. ಪಿ.ಯು.ಸಿ. ಪಾಸಾಗದಿದ್ದರೂ ಸುರೇಶ ದಡ್ಡನೇನೂ ಅಲ್ಲ. ಅವನಿಗೆ ಅತನದೇ ಹತ್ತು ಹಲವು ಕಲ್ಪನೆ, ಭಾವನೆಗಳಿದ್ದವು. ವಿದ್ಯೆ ನೈವೇದ್ಯವಾದರೂ ಪ್ರಕೃತಿ ಪ್ರಿಯ. ಚಾರಣ, ಈಜು, ಅಲೆದಾಟಗಳೇ ಅಚ್ಚುಮೆಚ್ಚು ! ನೆರೆಹೊರೆಯವರ, ನೆಂಟರಿಷ್ಟರ ಬಾಯಿಗೆ ಸುರೇಶ ಅನವರತ ಆಹಾರವಾಗಿದ್ದ. ಆತನ ಬಗ್ಗೆ ನಾಲ್ಕು ಚುಚ್ಚುಮಾತು ಆಡದೇ ಇದ್ದರೆ ಅವರ ಕಣ್ಣಿಗೆ ನಿದ್ರೆ ಹತ್ತದು.


ಅದೊಂದು ದಿನ, ಯಾವುದೋ ಕೆಟ್ಟ ಘಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಸುರೇಶನ ತಂದೆ ತಾಯಿ ರೌದ್ರಾವತಾರ ತಾಳಿದರು. "ಯಾಕಾದರೂ ನಿನ್ನನ್ನು ಹೆತ್ತೆವೋ?" ಎಂಬ ನೊಂದ ಮಾತು ಸುರೇಶನ ಎದೆಗೆ ನಾಟಿತು. ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ತೋಟದ ಮೂಲೆಯ ಕೆರೆಯ ಕಡೆ ನಡೆದ. ಕೊನೆಯ ಬಾರಿಗೆ ಎಂಬಂತೆ ಸುತ್ತಲೂ ನೋಡಿದ ಸುರೇಶನಿಗೆ ಬೇಲಿಬದಿಯ ಕಾಸರಕನ ಮರದಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿದ್ದ ಜೇನಿನ ಗೂಡು ಕಾಣಿಸಿತು. ಪದೇ ಪದೇ ದಿಟ್ಟಿಸಿ ನೋಡಿದ. 'ಕಹಿ ಮರದಲ್ಲಿ ಸಿಹಿ ಜೇನು' ಮಿಂಚೊಂದು ಸುರೇಶನ ಚಿತ್ತದಲ್ಲಿ ಹರಿಯಿತು.
ಇಂದು ಸುರೇಶ ಓರ್ವ ಪ್ರಗತಿಪರ ಜೇನು ಕೃಷಿಕ. ಹತ್ತಾರು ಜೇನು ಕುಟುಂಬಗಳನ್ನು ಸಾಕಿದ್ದಾನೆ. ಅವುಗಳ ಲಾಲನೆ ಪಾಲನೆಯೇ ಅವನಿಗೆ ಸರ್ವಸ್ವ. ಕೈ ತುಂಬಾ ಹಣ, ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತೃಪ್ತಿ, ಸಮಾಧಾನ. ಸಂತೃಪ್ತನಿಗೆ ಇನ್ನೇನು ಬೇಕು?